عالی نیست اما به آن نزدیک است؛ تکامل گواردیولا در بایرن مونیخ

هیچ تیمی در اروپا تا به اینجا فصل بازی همچون بازی بایرن در هفته پیش مقابل وولفسبورگ انجام نداده است. آنها توانستند مدافع عنوان قهرمانی و دومین تیم برتر بوندس لیگا در فصل پیش را در نیمه اول نابود کنند. این نمایش بدون نقص نبود، اما این بازی لعنتی بهترین بازی از زمانی بود که گواردیولا به عنوان مربی مونیخی ها انتخاب شده بود. این تیم سعی در تقلید از بارسا ندارد بلکه تیمی با عطش پیروزی با بازیکنانی در هر منطقه است که آماده اند تا توپ را بگیرند و برای هم تیمی های خود موقعیت خلق کنند. پاس های بلند بواتنگ برای فرار از فشار اولیه تاکتیک بسیار خوبی هستند و ویدال و کیمیچ ضرباهنگ سریع تری را به خط میانی بایرن آورده اند.

@4450@

_{فیلیپ لام: تغییرات اندکی داشتیم، حالا بازیکنانی داریم که می توانند به سادگی از نبرد های تک به تک پیروز بیرون بیایند.}

حالا بایرن مونیخ سرعت بیشتری در رسیدن به یک سوم دفاعی حریف دارد و وقتی به آنجا می رسد آنها به سرعت نور به سمت دروازه می روند. وقتی تیمی مقابل بایرن دفاع شدیدی میکند(چیزی که این روز ها زیاد اتفاق می افتد) بازیکنانی با توانایی مذکور می توانند شرایط را به نفع تیم خود تغییر دهند. گل کاستا در بازی مقابل وولفسبورگ به خوبی تغییرات بایرن در این فصل را نشان داد. تغییرات در حین بازی نیز زیاد هستند و تغییر پست آن قدر انجام می شود که شما نمی توانید بگویید کدام بازیکن در کدام پست بازی می کند.

@4449@

از ویژگی هایی که بسیار در تیم بایرن مورد انتقاد است حفظ توپ زیاد این تیم است. این حفظ توپ نه تنها خسته کننده است بلکه بیهوده نیز است. بایرن آن قدر توپ را در میانه زمین به چرخش در می آورد که تیم حریف مجبور به عقب نشینی به یک سوم دفاعی خود می شود. در مقابل بهترین تیم های جهان یعنی بارسلونا و رئال مادرید بایرن موفق به ارائه ویژگی سرعت در دو فصل گذشته نبوده است. چالش های سخت تر در بهار و زمانی که باید از مصدومیت ها دوری بشود منتظر بایرن است اما تا آن موقع، این نقشه جواب می دهد.

منبع: وبسایت Goal